Servie Janssen en Harm van der Wall

Sinds 2007 is het NIMk begonnen haar historische Nederlandse collectie aan te vullen. In dit kader zijn in 2008 o.a. 19 vroege videowerken van kunstenaars Servie Janssen (1949) en 3 vroege videowerken van Harm van der Wal (1950), in de distributiecollectie van het NIMk opgenomen. De video’s zijn nu geconserveerd, beschreven en beschikbaar voor presentaties. http://catalogue.montevideo.nl/

Met Marinus Boezem, Peter Struycken en Ger van Elk e.a. is het NIMk in gesprek.

Servie Janssen studeerde o.a. aan de Jan van Eyckacademie in Maastricht. Vanaf 1977 tot 1983 werkte hij nauw samen met stichting De Appel te Amsterdam, hij trad als performance-kunstenaar regelmatig op in binnen en buitenland (Lyon, New York, Antwerpen, Warschau). In de periode van 1972 tot 1978 maakte hij rond de 15 zwart-wit banden, de meerderheid van de video’s zijn niet eerder vertoond. Zijn registraties van handelingen en acties in het atelier, laten experimenten zien die de mogelijkheid van beeldend vertellen, de narratief zelf, centraal stelt op poëtische wijze.
Daarnaast zijn er in de collectie nu ook enkele (kleur-) registraties van zijn performances
te vinden. Het medium video bood hem toen al de gelegenheid geluiden te registreren of gebruik te maken van het gesproken woord. Deze prille en aftastende kunstwerken worden gekenmerkt doordat ze vrijwel allemaal in één sessie zijn gemaakt en opgenomen.
Montage werd niet toegepast, bepaald door de beschikbare faciliteiten van het moment.
Na 1978 heeft de kunstenaar -uitzonderingen daargelaten- zich verwijderd van het medium video als beeldend instrument. Daarna maakte de Servie Janssen installaties waarbij hij ook publiekelijk teksten van hemzelf ten gehore bracht. De kunstenaar werkt aan projecten en realiseerde sinds 1975 verschillende kunstenaarsboeken in eigen beheer en in oplagen.
De schilderkunst blijft hem fascineren en regelmatig ontstaan er nieuwe werken.

Servie Janssen stelt dat de vrijheid voor de kunstenaar van cruciaal belang is. Vrijheid is nooit vrijblijvend, maar van essentiële betekenis voor het functioneren van de kunst en haar beschouwers, ook als archetypische en broodnodige representant van diezelfde vrijheid binnen de complexiteit van onze en andere samenlevingen. In zijn videowerken staan drie begrippen centraal: Het medium zelf, het verhalend onderzoek, de vrijheid van de kunstenaar. Wat vrijheid is wordt in hoge mate door kunst bepaald in functie ook van maatschappelijke processen en talrijke individuele, zoniet vaak ook verborgen collectieve verlangens. Daarbij kan niet worden voorbijgegaan aan de maskeringen van talrijke spanningen zowel individueel als collectief, aan de eindeloze ‘re-elastificering’ van beelden en betekenissen waarneembaar binnen de nieuwe media, op het web en binnen het mediabestel zelf. Deze videowerken van Servie Janssen, naast latere publieke performances, delen op een niet vanzelfsprekende wijze in die bestaande spanning.